‘ZAWÓD?’ – ‘PRZY MĘŻU’ – taką odpowiedź długo wpisywała w formularzach Agatha Christie.
Byłam kobietą zamężną, taki miałam status i taki zawód. Przy okazji pisywałam książki – wyjaśniała Christie w swojej Autobiografii – Nigdy nie określałam własnego pisarstwa dumnym mianem kariery zawodowej. Kariera – toż to czysty absurd! Moja teściowa nie potrafiła tego zrozumieć.
- Agato, kochanie, tak dobrze piszesz. Doprawdy powinnaś napisać coś bardziej…hm… poważnego.
‘Bardziej wartościowego’ to miała na myśli. Nie umiałabym i zresztą nigdy nie próbowałam wytłumaczyć, że piszę dla rozrywki.
Agatha Christie „Autobiografia”
Skoro Agatha Christie sama przyznawała się do rozrywkowej intencji, mam nadzieję, że wybaczyłaby mi zamieszczenie informacji o swojej książce na stronie o komediach kryminalnych.
„Śledztwo na cztery ręce” to tom opowiadań, w którym Autorka wraca do pary młodych detektywów z „Tajemniczego przeciwnika”. W każdym rozdziale występuje (chociaż niedosłownie) jeden ze słynnych ówczesnych detektywów, których Christie uważała za godnych uwagi i zajmujących. Co ciekawe, my możemy już z perspektywy czasu stwierdzić, którzy literaccy śledczy tamtego okresu na stałe weszli do kanonu, a o których nie wiemy nic lub popadli w zapomnienie.
Główni bohaterowie z serii zagadek „Śledztwa na Cztery Ręce” to Tommy i Tuppence, małżeństwo, które na sześć miesięcy przejmuje Międzynarodową Agencję Detektywistyczną. W agencji w zasadzie niczego nie brakuje… no może, oprócz klientów. „Jeśli będzie trzeba to sama popełnię zbrodnię, a ty zajmiesz się dochodzeniem” – zgłasza w pewnym momencie uparta urodzona optymistka Tuppence. Na szczęście nie ma takiej potrzeby. Kreatywna reklama Tuppence przynosi efekty i klienci oraz zagadki zaczynają się pojawiać.
Oczywiście detektywi uzbrojeni są głównie w wiedzę z kryminałów, które przeczytali, ale trudno nie zgodzić się ze zdaniem Tuppence, że „najważniejsza jest odrobina wiary w siebie.”
– Siedzimy tu kipią z talentem i nie mamy okazji, by go wykorzystać.
– Zawsze lubiłem w tobie tę radosną pewność siebie. Zdaje się, że ty absolutnie nie wątpisz w to, że masz jakiś talent do wykorzystania.
Tuppence otworzyła szeroko oczy ze zdumienia.
– Oczywiście, że tak.
– Przecież nie masz zupełnie żadnej wiedzy fachowej.
– Ale przeczytałam wszystkie książki detektywistyczne z ostatnich 10 lat.
– Ja też – odrzekł Tommy – ale jakoś nie wydaje mi się, żeby to nam miało wiele pomóc.
– Zawsze byłeś pesymistą Tommy, najważniejsza jest odrobina wiary w siebie.
– Tobie jej na pewno nie brakuje – przyznał mąż.
– Oczywiście, w powieściach detektywistycznych wszystko jest proste – powiedziała Tuppence w zamyśleniu – bo tam działa się od końca. To znaczy znając rozwiązanie. Odpowiednio ułożyć przesłanki.
Agatha Christie „Śledztwo na Cztery Ręce”
Prawie każdy rozdział to osobna historia więc „Śledztwo na Cztery Ręce” to dobrze sprawdzająca się latem forma intelektualnej rozrywki, która pozwala nie tylko dobrze się bawić, ale też poruszyć szare komórki 😉
Książki „Śledztwo na Cztery Ręce” i „Agata Chriestie Autobiografia” Wydane przez Wydawnictwo Dolnośląskie
